- айният
- [عينيت]а1. аслият, худӣ будан, зотӣ будан2. монандӣ, баробарӣ, яксонӣ
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
айният
Смотреть что такое "айният" в других словарях:
ассимилятсия — [اسيميليتسيه] лот 1. мувофиқ шудан, айният пайдо кардан ба чизе; дар натиҷаи аз худ намудани забон, урфу одат ва ғайраи як халқ ба он ҳамроҳ шуда рафтани халқи дигар 2. збш. монандшавӣ, яъне ҳамгун шудани як овоз ба овози дигар дар вақти талаффуз … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
ғайрият — [غيريت] фалс. будани яке аз ду унсур, ки хилофи якдигаранд; муқоб. айният … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
